Sorarız… Doğamız gereği bilmek isteriz ve bilinmezler o kadar çoktur ki.

Algı kanallarımızı zorlar; anlam vermeye çalışırız; küçücük dünyamızda,  bitmeyen soru(n)lara. 

Neden ben? Neden sen? Neden olmadı? Neden oldu? Neden yaşıyoruz? ... Kendi içinde, türevleriyle uzayıp gider; nedenin nedenleri işte …

Sorarız … Peki ya cevabı o kadar kolay mıdır? Nerdee!

Hadi cevap bulundu. Bu cevap doğru mudur?

Yazık ki her zaman doğru olmuyor.

Birey ve ilişkilere indirgeyelim. 


Söylenen, yazılan, ... özetle bize cevaplanan fakat yalan-yanlış olduğunu bildiklerimiz...  Bunlara inanmış gibi yaparak, hıı hııı deyip geçiyoruz ya da yog yog deyip muhalifliğimizin altını çiziyoruz. Çıkar yol oldu mu ne ala da çıkmaz sokaklarda daha da ötesi tehlikelerle dolu arka sokaklarda bulmak var; ruhumuzu…

Sorup cevap alamadığımız sorular… Potansiyeli yüksek delirtici… Çaresiz ve umutsuz misyon üstlenmemek elde mi! İstediğin kadar debelen karşındaki seni çıldırtmaya ant içmiş sanki! Kimi zaman insanları incitmemek için- saygı duyduğumuz için, çoğu zaman da birine acı çektirmek-kırmak-yıkmak için susarız zira susmakta bir cevap şeklidir…

Ahhh bir de hiç ''neden'' diye sormayanlar veya nedenlere pek takılmayanlar var tabi. Olma mı! Öylesine özenirim ki onlara. Soru yok cevap yok. Gam’zede olmak yok. Alabildiğine gamsızlık…


Tarihler öncesinden bu yana sorulan efsanevi soru sözcüğüyle; evreni, yaşam ve ölümü sorguluyoruz. Evet, çözülen çok şey var ama çözülmeyen çok daha fazla değil mi! Zamana bırakıyoruz; çözemeyeceğimizi bile bile… Muammalar, muammalar…

Tek kelimeyle kolay görünen, cevap beklenen, bazen de sorulan ama cevap bulunamayan…En nihayetinde soluklanmayan zamanda, nedenler saklanmakta. Enerji tasarrufu yapmak için mi bilmem ama hayat ve insan bütün göstergelerinin hızını ne kadar düşürse de sormaya devam.
Neden? çünkü bilemediğimiz nedenden...
Hadi ‘’tempo’’… ;)


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Resim
Kadraja Sığamayanlar    ‘Dev bir kentin yüreğine,çeşitli kültür ve kökenlerden geldiler.  Yaşamı müzik, müziği dansla anlattılar. Belki görünüşleri ve söyledikleri ile şüphe, korku saldılar ama sevgi ve heyecanlarıyla bize bizden yakın oldular…’ Ağır Roman   Arka sokaklar… Bir şehrin gerçeği. Görülmesi gereken, bir türlü görülmeyen yüzü. Eksik   ifade ettim ‘hor görülen yüzü’ de demeliydim öyle değil mi?   Madden, manen kaymak tabakanın sürekli göz önünde tutulması; sürekli gücün onlarda olması; olmayanın, perişanlık içinde yaşaması, kaderine terk edilmesi, ezilmesi adaleti sorgulatır. Hoş dünya adaletsiz deriz biter. Oralarda gün karanlığa doğar. Geceye yol aldığında zifiri kıvamına dönüşür. Yok oluşlara tanıklık ederiz , üçüncü sayfa boyutunda. Madde bağımlıları, alkolikler, hayat kadınları, kadın ticareti yapanlar, katiller, hırsızlar,uğursuzlar,… sokağın sakinleridir çoğunlukla. Berberi, bakkalı, işçisi,… yok mudur? Onlar ...
Devamı
Resim
toprak ve insanın geometrisini keşif  "Yerini yitiren kişi, Yola çıkmak zorundadır. Yola çıkan kişi, yeni bir yer arıyordur -ama yola hep bir (eski) yerden çıkıldığını da unutmaz: her varılan yerin de (yeniden) bir yola çıkış yeri olabiliceğini... Yabancılığını kalıcı kılmak isteyen kişinin, Yerleşikliğinden rahatsız olması gerekir; ve tersi:yerleşikliğinden rahatsızlık duyan kişinin kalıcı bir yabancılık bulması..." Oruc Aruoba   İnsanoğlu varoluştan bu yana hep bilinmeyene merakla, ufku genişletmenin peşine düşmüş. Irklar, dinler, diller oluşmuş yeryüzünde. Kimisi olduğu yere, topluma sabit kalırken, kimisi seyyah olmuş dolaşmış alemi.   Hep bir diğerine duyulan arzu, noktası olmayan yolculuklara sürüklemiş. Yollarda olmakmış asıl olan. Kültürü, tarihçeyi, yaşamı; ülke-özne bileşkesiyle görmek ne kadar keyif verici. Kimisi besili, doldururken mideyi; kimisinin açlıktan kemikleri görünür halde. Bir yerde  Latin rüzgarı esiyor başlıyor salsa, cha c...
Devamı
Resim
Aşkın halleri   Bazı bazı insanı  göklere çıkaran kimi zaman da  yeryüzüne indiren en yüce duygu Aşk… Nasıl da büyük güç barındırır içinde şu üç harf. Kişiye, yaşa(ma)yışına göre sevdaya dair bin bir tanım yapılabilir.  ‘’Aşk çift kişiliktir…’’ hal böyleyken değme muhteşem ikilinin keyfine. Mutluluğun tepesinde cumhuriyet kurulur. Göze alınmayacak ne vardır ki? Yeter ki sevdiceğinin yanında olsun. Bir soğan ekmek derler ya…  Böyle diyenler  seyreldi mi bana mı öyle geliyor. İki gönül bir olunca samanlık seyran oluyordu. Suçu kalmayan samanlıklara mı bulmalı, taş duvarlara mı? Neyse suçlu aramayalım. İyidir iyidir.   ‘’Aşk tek kişiliktir…’’ hah bak ne ağıtlar yakılacaktır şimdi. Öldüren, süründüren cinsten. Platoniği mi desem, karşılıksızı mı desem, imkansızı mı desem ne desem? Platonik açılsa belki değişecektir her şey. Yokkk açılamaz. Karşılıksız denemiştir, yazmıştır, çizmiştir. Neticede çaba sarfetmiştir, umut olmaz mı olabil...
Devamı